بكرهك عشان خليتني عندي عقدة نقص و حسستني ان كل حاجه بعملها غلط ..
كبتّني بكل الطرق حتي الصراخ مكانش مسموح.
منعت عني الناس اللي بحبها و الحاجات اللي بحبها عشان من وجهة نظرك غلط.
مشجعتنيش ف اي حاجه كنت بقول هعملها و كل غلطه لازم اخبيها عنك عشان متهزئش.
اعصابي اتشدت و تعبت ..
ممنوع اتضايق ولو اتضايقت مقولش.
فاكر ان الانسان المفروض يبقي سعيد و بس. هقدر السعاده ازاي لو متاخدتش مني؟!
كان كل همك المستقبل و مبتفكرش ف النهارده .. ولا امبارح.
حاسبي نفسك .. مش ده كلامك؟ ..
كرهتني ف نفسي .. احاسب واحده مبحبهاش و معدتش عايزاها؟
ليه كل ده ليه؟ .. خايف علي مصلحتي؟ ..
كبت كبت .. و بعده .. انا انفجرت .. و اصبحت اسوأ من الاول.
الفكره ان انت خليتني يتطبق عليا جملة " الناس مبتتغيرش .. اقنعتها اللي بتقع " ..
انا اسفه .. بس ده مش انا ولا عمري هكون.
No comments:
Post a Comment