عارف التوهان؟
جربت تتوه ف شارع متعرفوش؟ بقصد.
بعد المغرب.. و الدنيا ابتدت تضلم..
و انت متعرفش انت فين ..
بتلف و ترجع مكان ما كنت عشان مش عارف السكه..
تضييع وقت .. و جهد.
تمشي لحد ما رجليك توجعك و نفسك يتقطع.
الطريق طويل و فاضي مفهوش حد، عمارات كتير و عربيات و شجر.. بس مفيش بشر ولا محلات.
بس كشك صغير ف وسط الطريق و صاحبه قاعد جنبه بيشرب سيجاره و مبحلق ف الفراغ و يضحك ف وشك لما تعدي..
زحمة افكار ف دماغك مش عارف تفكر.
كل حاجه مبقتش زي الاول بس انت حاسس انه عادي.
اصل اصلا كل حاجه بقت عادي.
وانت ناسي كل ده و داير من شارع ل شارع.
الدنيا ضلمت و نور الشارع اتفتح.
شايف ظلال الناس بس مفيش حد.
سامع صوت كلب من بعيد .. مش عارف جاي منين.
انت اتأخرت
لازم تروح.
بس حلو التوهان ..
ابقى جربه ف حته تانيه المره الجايه. :)